.png){kind=small}
This Time Also In Dutch.
Hoe Het Allemaal Begon
Zoals ik al eerder gedeeld heb, ik heb mijn Joodse wortels ontdekt, omdat G-d tegen mij sprak wat Hij zou gaan doen.
Hij zei mij, vlak nadat Hij mij plotseling van kanker genas, terwijl ik al op mijn doodsbed had gelegen, dat ik een Joods kerkhof zou vinden, om daarna iemand tegen het lijf te lopen die iets te maken had met Joodse kerkhoven. "En dan zul jij zien wat "De Grote Ik Ben" in jullie leven gaat doen!" zei Hij.
Om een lang verhaal kort te houden, alles gebeurde precies zoals HIJ had gesproken, om uiteindelijk in een Synagoge te belanden waar we voor waren uitgenodigd door de man die iets met Joodse kerkhoven had te maken. Het begin van een reis die eindigde met mijn Hebreeuwse naam die sinds de maand Oktober 2022 officieel prijkt op mijn identiteitskaart.
Vandaag laait de haat meer dan ooit weer op.
En ik moest ineens denken aan mijn mamme, die - waar ik later achter kwam- erge dingen heeft meegemaakt tijdens de oorlog.
Het is voor mij nog steeds onduidelijk, en ergens ook weer niet, of zij en mijn vader nou echt niet wisten , hoe de vork in de steel zat, aangaande het Joods zijn.
- Ik vond bewijs van gedwongen bekeringen in de stamboom.
En onlangs ontdekte ik hoe een van mijn tantes haar naam een beetje anders gebruikte dan de oorspronkelijke naam bij haar geboorte. Juke was in echt Judigje wat Nakomeling van Judea betekent. -
Mijn Herinneringen
Zo was er een schildering op het raam van de tussendeur tussen de beide woonkamers die, achteraf bezien een vrije expressie was van de David Ster. En de bloemen die mijn abba altijd weer meenam voor de zaterdag Shabbes En mijn Bubbe Oma die ook Yiddish sprak.
Het stamboom onderzoek wat werd gedaan, en hoe er later een brief kwam, welke, in kleine stukjes gescheurd, in de put achter het huis belandde.
Maar hoe dan ook, de herinneringen aan die vreselijke oorlog, zaten mijn Mamme in het bloed.
Ze poetste en poetste altijd weer, want wij moesten tonen dat we schoon en netjes en rein waren.
De herinnering aan de dag, dat mijn moeder met een in-wit gezicht, mij oppakte en met mij voor de spiegel ging staan, terwijl boven ons hoofden een vliegtuig ronkte. Dat witte gezicht die intens donkere ogen van angst en haar fluisterend " Niet weer, niet weer" zijn voor zolangs als ik hier leef, een metgezel in mijn gedachten.
Werden wij in de oorlog niet als ratten gezien? Vuil, onhygiënisch, "untermenschen".
Waarom al dat gepoets? Dat bewijzen dat we schoon waren?
Haat maakt zoveel kapot. Nu ik zelf volwassen ben, mijn ouders verloor rond mijn dertigste, en nu helemaal geen familie meer heb, komen en de herinneringen terug, maar kan ik nu ook de zaken met andere, volwassen ogen, bekijken.
Werden wij in de oorlog niet als ratten gezien? Vuil, onhygiënisch, "untermenschen".
Waarom al dat gepoets? Dat bewijzen dat we schoon waren?
En dan die drie befaamde woorden die ze soms in bijna verbijsterende angst of een woedeaanval, uitsprak: Ondier, Lamstraal, Beestmens!
Of, als we naar een oorlogsfilm keken, zo rond de tijd van de herdenking van de 2e wereldoorlog, en ze mij vertelde " Het waren beesten, wat ze deden, en de ongelofelijke haat die ze hadden."
Haar ogen spraken boekdelen, ze had net als de rest van haar familie pikzwart haar, maar als enige van de rest van broers en zussen staalblauwe ogen. Maar op zulke momenten waren ze bijna zwart en er glansde angst in die ik nooit eerder en tot nu toe nog niet weer heb gezien in iemands ogen.
Opnieuw Weer Haat
De haat laait weer op. Soms bijna ondoordacht, misbruiken we de 2e wereld oorlog in onze party's zoals daar zijn Halloween in Amerika., waar onlangs Nazi Uniformen werden gedragen.
Zelfs bij de gekleurde mens die zelf maar al te goed weet, zeker in Amerika, hoe wreed de mens kan zijn tegen de underdog, rijzen antisemitische uitspraken de pan uit.
Toch wil ik zo vlak voor Shabbes een oproep doen, aan een ieder die dit leest.
Zalig zijn de vredestichters! Je hoeft niet perse met vlaggen te lopen en uithangborden en protest banners, om het tegen geluid duidelijk te maken. Maar je mond opendoen om de waarheid te delen, dat kan iedereen!
Zijn wij übermenschen? Nee! Maken wij geen fouten? Ja! Is iedere Jood goed?
Natuurlijk niet.We zijn net als andere mensen.
Wat ons anders maakt is dat de G-d van Avraham Yitzchak en Ya'akov ons voor zichzelf heeft geschapen. Een- apart gezet heilig volk- en ZIJN land met ons deelt om er goed voor te zorgen en om ZIJN Naam te eren!
Om ZIJN licht te zijn en dat uit te stralen naar alle Natiën.
Bid voor ons, bind met ons de strijd aan tegen het gevaar wat antisemitisme heet!
Ik heb met eigen ogen gezien wat haat in een menselijk brein kan doen.
Iemand achter latend, die gevuld is met enge gedachten, gevangen zit in fobieën en gevangen zit in een protocol van nooit uitgedoofde herinneringen.
Ik ga besluiten met : Gut Shabbes, Shabbat SHALOM! Moge Zijn vrede over ons komen en in onze huizen zijn. Moge ZIJN liefde ons harten raken zodat we weer rust hebben, opdat we de nieuwe week weer met een frisse start kunnen beginnen.
THIS LAND IS MINE Leviticus 25:23 “‘Het land mag niet voor altijd verkocht worden, want het land is van mij – jullie zijn slechts buitenlanders en tijdelijke bewoners met mij.
23 HaAretz zal niet permanent worden verkocht: want HaAretz is van Mij, want gij zijt gerim en toshavim met Mij..
GUT SHABBES BELOVEDS, ♦🐝D'Vorah Pnina🐝♦ (דבורה) Meijer